-
1 ἐπι-δίδωμι
ἐπι-δίδωμι (s. δίδωμι), außerdem geben, hinzufügen, Hes. O. 394; τινί τι, Il. 23, 559; in tmesi, 9, 290; von der Mitgift, als Aussteuer mitgeben, wie ὅπλα φησὶν ὁ ποιητὴς παρὰ ϑεῶν προῖκα ἐν τοῖς γάμοις ἐπιδοϑῆναι Θέτιδι Plat. Legg. XII, 944 a; ἐπιδίδωμι αὐτῇ φερνὴν Μηδίαν Xen. Cyr. 8, 5, 19; προῖκα τάλαντον Dem. 40, 6, wie Is. 2, 4 u. öfter; ὁ ϑεὸς εὐμάρειαν ἐπεδίδου χεροῖν Eur. Bacch. 1178; bes. außer dem, was man pflichtmäßig zu geben hat, als freiwillige Beisteuer, z. B. dem Staate in der Noth geben, im Ggstz von εἰςφέρειν, Is. 5, 37; oft in Dem. or. pro corona, μεγάλας ἐπιδόσεις §. 171; τριήρη 21, 160; τὰς ναῦς τοῖς Λακεδαιμονίοις Thuc. 4, 11; τοῦ ἑαυτοῦ μέρους, von seinem eigenen Antheile, Xen. Cyr. 1, 5, 1; – τὴν ἐπιστολήν τινι, übergeben, D. Sic. 14, 47; Plut. Alex. 19; ψῆφον ἐπέδωκε τοῖς πολίταις, die Stimmsteinchen einhändigen, abstimmen lassen, Num. 7; – ἑαυτόν, sich ergeben, überlassen, ἐπειδὴ σαυτὸν ἐπιδίδως μοι Ar. Th. 213; vgl. Plat. Phil. 19 c; bes. Sp., αὑτὸν τῇ τῆς βασιλείας ἐλπίδι, er gab sich der Hoffnung hin, Hdn. 2, 7, 9; εἴς τι, 3, 4, 2; mit ausgelassenem acc., scheinbar intr., εἰς τρυφήν, sich der Schwelgerei ergeben, Ath. VIII, 525 e; εἰς ὑπερηφανίαν ibd. 536 a. – Häufig in Prosa intr., zunehmen, Fortschritte machen, ἢν οὕτω ἡ χώρη ἐπιδιδοῖ ἐς ὕψος Her. 2, 13; ἐπεδίδοσαν ἐς τὸ ἀγριώτερον, immer erbitterter werden, Thuc. 6, 60; ἐπεδίδου ἐπὶ τὸ μεῖζον 8, 24; ἐς τὸ μισεῖσϑαι 8, 83; oft bei Plat. absolut, ἐπὶ τὸ βέλτιον Prot. 318 a; πρὸς ἀρετήν, in der Tugend, Legg. XI, 913 b; εἰς τὸ ὀξύτεροι γίγνεσϑαι Rep. VII, 526 b; πλεῖστον πρὸς ἀρετήν Isocr. 1, 12; πρὸς εὐδαιμονίαν 3, 32. Auch von Sachen, ἐπιδιδοῦσαν τὴν τῶν πολεμίων ἰσχύν Thuc. 7, 8; αἱ ἄλλαι τέχναι ἐπιδεδώκασι Plat. Hipp. mai. 281 d; Sp. – Im med., ϑεοὺς ἐπιδώμεϑα, laß uns die Götter noch hinzufügen, d. i. als Zeugen anrufen, Il. 22, 254; vgl. περιδίδωμι u. Herm. zu H. h. Merc. 383.
-
2 ἀνα-βαίνω
ἀνα-βαίνω (s. βαίνω), I. Trans., nur fut. u. aor. ἀναβήσω u. ἀνέβησα, hinaufgehen lassen, bes. ein Schiff besteigen lassen, einschiffen, Il. 1, 144 in tmesi; Pind. P. 4, 191; auch ἄνδρας ἐπὶ καμήλους ἀνέβησε, Männer auf Kameele steigen lassen, Her. 1, 80; Od. 15, 475 νὼ ἀναβησάμενοι steht ächt Homerisch das medium statt des activ. ἀναβήσαντες. – II. Gew. intrans. mit aor. ἀνέβην, fut. ἀναβήσομαι, 1) hinaufgehen, hinauf steigen, οὐρανόν, ὑπερώια, zum Himmel, zum Söller hinaufsteigen, Il. 1, 497 Od. 18, 302; aber φάτις ἀνϑρώπους ἀναβαίνει 6, 29 ist so viel als βαίνει ἀνὰ ἀνϑρώπους, verbreitet sich unter den Menschen. Daran schließt sich ὀχήματα ἀναβαινειν Plat. Phaed. 113 d, Fahrzeugebesteigen; δίφρον, Eur. Phaeth. frg. 6; ἄνϑρωπον Luc. Asin. 51; vgl. Mar. D. 15, 2. Aehnl. ἀναβήσομαι στόλον Pind. P. 2, 62, doch mehr an ἀνάβασιν ἀναβαίνειν, Plat. Rep. VII, 519 b, erinnernd. – Hom. hat auch νεκροῖς ἀναβαίνειν, Il. 10, 493, auf die Todten treten; häufiger εἰς, z. B. ἐλάτην, δίφρον, Il. 14, 287. 16, 657; ἐς ἅρμα, Pind. N. 9, 4; εἰς τὸν οὐρανόν, Plat. Alc. 1, 117 b; ἀν' ὀρσοϑύρην Od. 22, 132.Nach Hom. gewöhnlicher ἐπί, z. B. ἐπὶ δένδρον, Her. 4, 22; ἐπὶ τὸ ἅρμα, ἐπὶ τὸν πύργον, ἐπὶ τὰ τέγη, ἡ ἄμπελος ἀναβαίνει ἐπὶ τὰ δένδρα, Xen. Cyr. 6, 4, 4. 7, 1, 39 Hell. 4, 4, 12 Oec. 19, 18; ἐπὶ τὰς ἁρμαμάξας, Cyr. 3, 1. 33. Am häufigsten a) ἐπὶ τὸν ἵππον, auf's Pferd steigen, sehr oft bei Xen., auch allein ἀναβεβηκότες, die auf's Pferd gestiegen sind, zu Pferde, und so sind auch Vrbdgn, wie ἀναβάντες ἐφ' ἵππων ἤλασαν, Cyr. 3, 3, 27 An. 3, 4, 30, zu nehmen, wo ἐφ' ἵππων zu ἤλασαν gehört. Doch wurde auch passiv. ἵππος ἀναβεβαμένος ein Pferd genannt, welchesgeritten wird, Xen. Hipp. 1, 4. – b) ἐπὶ τὴν τριήρη, das Schiff besteigen, Xen. Hell. 3, 3, 4; daher allein ἀναβαίνειν, sich einschiffen, An. 5, 9, 14; u. so Hom. Od. 13, 285 ἐς Σιδονίην ἀναβάντες ᾤχοντο; 14, 252 ἀναβάντες ἀπὸ Κρήτης ἐπλέομεν; vgl. unter 2. – c) von Rednern, die Rednerbühne besteigen u. reden, ἐς τὸ πλῆϑος, zum Volke, Plat. Apol. 31 c; ἐπὶ τὸ βῆμα, Rep. X, 617 d; am häufigsten vor Gericht auftreten, ἐς τὸ δικαστήριον, Antiph. 6, 21; Plat. Gorg. 486 b; ἐπὶ τὸ δικ., Andoc. 1, 23; Plat. Apol. 40 b Euthyd. 305 c; auch ohne Zusatz, bes. in der an die Zeugen gerichteten Aufforderung, ἀνάβητε, Lys. 1, 29; Is. 2, 34, u. Dem. oft, wo man an das βῆμα zu denken hat. Auch vom Volke wird gesagt ἀναβαίνει εἰς ἐκκλησίαν, Dem. 25, 20 (die Puyr liegt hoch), u. Polyb. 10, 4, 6, nach Röm. Gebrauche, ἐκ τῆς ἀγορᾶς εἰς τὴν οἰκίανἀναβαίνειν (denn lat. in forum descenditur), wo man es zurückkehren übersetzt. – 2) Bei Landreisen, hinaufgehen, von der Meeresküste aufwärts in's Innere des Landes, bes. nach Hochasien, Xen. oft, z. B. An. 1, 1, 2; so παρὰ τὸν βασιλέα, Plat. Alc. I, 123 b; Xen. Hell. 1, 4, 2, vgl. 6, 4, 4. Hiermit ist zu vgl. der Gebrauch Homers, die Fahrt der Griechen nach Troja durch ἀνάπλους, ἀνάγειν, ἀναβαίνειν zu bezeichnen, s. Lehrs Aristarch. p. 119; so ἀναβαίνειν z. B. Od. 1, 210. – 3) anwachsen, zunehmen, vom Flusse, ἐπ' ἑκκαίδεκα πήχεας, Her. 2, 13, wohin man auch Plat. Rep. IV, 445 c ἐνταῦϑα τοῦ λόγου ἀναβ., soweit in der Rede gekommen sein, ziehen kann; δύο ἀναβεβηκὼς ἔτη τῆς ἐμῆς ἡλικίας, Ach. Tat., zwei Jahre älter als ich. – Ebenso von Krankheiten, zunehmen, Galen.; von Gebäuden, emporsteigen, Plut. Pericl. 13. – 4) übergehen, ἡ τυραννὶς ἀνέβη εἰς τὴν ϑυγατέρα, auf die Tochter, Her. 1, 109. 7, 205. – 5) sich ereignen, wie sonst ἀποβαίνω: τὰ πράγματα αὐτῷ ἀνέβη, Her. 7, 10, 8; κακὸν ἀνέβη, Xen. Ath. 2, 17. – 6) Von Pferden und Eseln, bespringen, τὰς ϑηλέας ἵππους ἀναβαίνοντες, Her. 1, 192, dah. pass. αἱ ἀναβαινόμεναι, die besprungenen. Vgl. ἀναβῆναι τὴν γυναῖκα βούλομαι, Men. bei Zon. u. Moeris.
-
3 συν-τέλεια
συν-τέλεια, ἡ, 1) das Zusammenentrichten, -bezahlen, gemeinschaftliche Beisteuer zu öffentlichen Abgaben; συντέλειαν ποιεῖν, eine Abgabe gemeinschaftlich entrichten, Dem. 18, 237; bes. in Athen ein Verein von 16–60 Bürgern, die auf gemeinschaftliche Kosten ein Schiff für den Dienst des Staates ausrüsteten, vgl. Böckh Staatshaush. II p. 110. 113; τοὺς τριηράρχους καλεῖσϑαι ἐπὶ τὴν τριήρη συνεκκαίδεκα ἐκ τῶν ἐν τοῖς λόχοις συντελειῶν, Dem. 18, 106; vgl. οἷς ἐλάττων οὐσία ἐστὶ τῶν δέκα ταλάντων εἰς συντέλειαν συναγομένοις εἰς τὰ δέκα τάλαντα, ibid.; und so auch für andere Liturgien, εἰς συντέλειαν ἄγειν τὰς χορηγίας ὥςπερ τὰς τριηραρχίας, 20, 23. Auch überhpt Gemeinschaft, z. B. der Götter, ὦ ξυντέλεια, μὴ προδῷς πυργώματα, Aesch. Spt. 233; – bes. aber von politischer Zusammengehörigkeit, Bezirk einer Bundesgenossenschaft, πατρική, Pol. 5, 94; ἀφιέναι κελεύων τῆς πρὸς σφᾶς συντελείας Λακεδαιμονίους, Paus. 7, 15, 1, d. i. aus dem achäischen Bunde entlassen; τὴν περιοικίδα συντέλειαν, Plut. Flamin. compar. 1, ist = αἱ περιοικίδες κῶμαι, Philop. 13. – 2) gemeinsames Vollenden, gemeinsames Hinstreben auf ein Ziel; οὐκ εἰδὼς αὐτῶν τὴν συντέλειαν ὅπῃ ποτὲ τῷ παντὶ ξυμβάλλεται, Plat. Legg. X, 905 b; Ggstz gegen ἐπιβολή u. ἀρχή, Pol. 1, 3, 3. 3, 1, 5; dah. τὴν συντέλειαν ἔχειν = vollendet sein, 1, 4, 3; συντέλειαν λαμβάνει ὁ πόλεμος, er nimmt ein Ende, 4, 28, 3; συντέλειαν ἐπιϑεῖναι od. ἐπιϑέσϑαι τοῖς ἔργοις, finem imponere, 11, 33, 7. 39, 2, 2. – Bei den Gramm. das perfectum. – 3) Bei spätern Philosophen wie ἐντελέχεια, die Wirklichkeit, Realität, Ocell. Luc.
-
4 ἀναβαίνω
ἀνα-βαίνω, Ⅰ. Trans., hinaufgehen lassen, bes. ein Schiff besteigen lassen, einschiffen; Ⅱ. Gew. intrans. mit aor. (1) hinaufgehen, hinaufsteigen. Am häufigsten (a) auf's Pferd steigen; (b) ἐπὶ τὴν τριήρη, das Schiff besteigen; daher allein sich einschiffen; (c) von Rednern die Rednerbühne besteigen u. reden. (2) Bei Landreisen hinaufgehen, von der Meeresküste aufwärts in's Innere des Landes. (3) anwachsen, zunehmen, von Krankheiten zunehmen; von Gebäuden emporsteigen; (4) übergehen; (5) sich ereignen; (6) Von Pferden und Eseln bespringen -
5 πληρόω
πληρ-όω, [ per.] 3pl. [tense] impf. ἐπληροῦσαν cited by Choerob.in Theod.2.64 H. from E.Hec. 574: [tense] fut. - ώσω: [tense] pf. πεπλήρωκα, [dialect] Aeol. part. πεπληρώκων IG12(2).243.9 (Mytil.):—[voice] Med., [tense] fut. πληρώσομαι ([etym.] ἐπι-) Th.7.14 (v. infr.): [tense] aor.Aἐπληρωσάμην Pl.Grg. 493e
, X.HG5.4.56, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut. , Aeschin.2.37; [tense] fut. [voice] Med. in pass. sense, X.Eq.Mag.3.6, D.17.28, Gal.2.560:— make full:I c. gen. rei, fill full of,λάρνακας λίθων Hdt.3.123
, etc.; κρατῆρα, πίστρα (sc. οἴνου), E. Ion 1192, Cyc.29:—[voice] Pass., to be filled full, τινος of a thing, Hp.VM 20, Pl.R. 550d, etc.; ;ἀπό τινος Porph.Sent.32
.2 fill full of food, gorge, satiate, : metaph., π. θυμόν glut one's rage, S.Ph. 324, E.Hipp. 1328;τὰς ἐπιθυμίας Pl.Grg. 494c
:—[voice] Pass., to be filled full of, satisfied,δαιτὸς -ωθείς E.Fr.213.3
;Αἴγυπτος ἁγνοῦ νάματος -ουμένη A.Fr.300.6
; φόβου, ἐλπίδος, etc., Pl.Lg. 865e, R. 494c, etc.; also .3 π. τὴν χεῖρά τινος consecrate, ib.Ex.32.29, al., Jd.17.5,12.II rarely c. dat., fill with,πεύκαισιν.. χέρας πληροῦντες E.HF 373
(lyr.):—[voice] Pass., πνεύμασιν -ούμενοι filled with breath, A.Th. 464;πεπληρωμένους πάσῃ ἀδικίᾳ Ep.Rom.1.29
, cf. 2 Ep.Cor.7.4.III without any modal case, π. νέας man ships, Hdt.1.171, cf. Th.1.29 ([voice] Act. and [voice] Pass. ) (in fullπεντηκόντερον π. ἀνδρῶν Hdt.3.41
);π. ναυτικόν Th.6.52
; πληροῦτε θωρακεῖα man the breastworks, A.Th.32:—[voice] Med.,τριήρη πληρωσάμενος Is.11.48
, cf. X.HG5.4.56, etc.; in full, .2 impregnate, [ τὰ θήλεα] Arist.HA 574a20, Metaph. 988a6:—[voice] Pass., of the female, ibid., HA 541a13.3 make full or complete,τοὺς δέκα μῆνας Hdt.6.63
; π. τοὺς χρόνους, τὸν ἐνιαυτόν, Pl.Lg. 866a, Ti. 39d;τὸν τῆς καταδίκης χρόνον Sammelb.4639.5
(iii A. D.), cf. POxy.491.6 (ii A. D.), etc.:—[voice] Med.,τὰ πάντα ἐν πᾶσι π. Ep.Eph.1.23
:— [voice] Pass., of the moon, to be full, S.Fr.871.6;ἵνα.. ᾖ τοι ἀπαρτιλογίη ὑπ' ἐμέο πεπληρωμένη Hdt.7.29
;πεπλήρωται ὁ καιρός Ev.Marc.1.15
, etc.: Math., πεπληρώσθω let the figure be completed, Arist.Mech. 854b29.4 π. δικαστήρια fill them, D.24.92:—[voice] Pass.,δικαστήριον πεπληρωμένον ἐκ τούτων Id.21.209
, cf. Is.6.37;πληρουμένου.. βουλευτηρίου A.Eu. 570
.5 render, pay in full,τροφεῖα πληρώσει χθονί Id.Th. 477
; π. τὴν χρείαν supply it, make it good, Th.1.70;πεπλήρωκα τὸν τόκον μέχρι τοῦ Ἐπείφ POxy.114.3
(ii/iii A. D.), cf. BGU1055.23 ([voice] Pass., i B. C.): c. dupl. acc.,ἵνα πληρώσῃς αὐτοὺς τὴν τιμήν PLond.2.243.11
(iv A. D.), cf. 251.30 ([voice] Pass., iv A. D.), etc.: abs., IG14.956.6 fulfil, τὸ χρεών (destiny) Plu.Cic.17; τὴν ἐπαγγελίαν, τὰς ὑποσχέσεις, Arr. Epict.2.9.3, Hdn.2.7.6;π. πᾶσαν ἀρχὴν καὶ λειτουργίαν IG12(5).946.1
([place name] Tenos), cf. 12(2) l.c. (Mytil.), PFlor.382.40 (iii A.D.), Lyd.Mag.3.30, al.; execute, perform,τὰ προσταχθέντα POxy.2107.5
(iii A. D.):—[voice] Pass.,λαμπαδηφόρων νόμοι.. διαδοχαῖς πληρούμενοι
fully observed,A.
Ag. 313; to be fulfilled, of prophecy, Ev.Matt.1.22, Ev.Jo.13.18.7 ἐς ἄγγος.. βακχίου μέτρημα πληρώσαντες having poured wine into the vessel till it was full, E.IT 954:—[voice] Pass., assemble, muster,πληρουμένης τῆς ἐκκλησίας Ar.Ec.89
;ἀρχαί τ' ἐπληροῦντ' εἰς.. βουλευτήρια E.Andr. 1097
codd.;πολλοὶ δ' ἐπληρώθημεν Id.IT 306
.IV intr., ἡ [ὁδὸς] πληροῖ ἐς τὸν ἀριθμὸν τοῦτον the length of road comes in full to this number, Hdt.2.7 (s. v.l.). -
6 ἐπιδίδωμι
A give besides,τινί τι Il.23.559
, Hdt.2.121.δ',al., E.Med. 186 (anap.), Ba. 1128, etc.: abs., Hes.Op. 396, etc.b. of a physician, administer,ὅσων τῷ κάμνοντι δεῖ Ph.1.253
; give afterwards, τροφὴνπροδόντες ἐπιδιδόασι τὸν ἐλλέβορον Dsc.4.148
.2. give in dowry, ὅσσ'οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί Il.9.148
, cf. Lys.16.10, Pl.Lg. 944a ([voice] Pass.), X.Cyr.8.5.19.b. esp. contribute as a `benevolence', for the purpose of supplying state necessities, opp. εἰσφέρειν (which was compulsory), Is.5.37; ἐκ τῶν ἰδίων ἐ. Din.1.80;τριήρη ἐπέδωκεν D.21.160
;ἐπέδωκα τὰ χρήματα Id.18.113
;τὸ κοινὸν ἐπέδωκε τῷ θεῷ SIG 489.9
(Delph., iii B.C.); but also,c. offer money as a bribe or consideration, X.Ath.3.3.3. give freely, bestow, Th.4.11, Ar. Pax 333;ὑμῖν τῶν ἑαυτοῦ τι Lys.30.26
;ἐ. τοῦ ἑαυτοῦ μέρους X.Cyr.1.5.1
; τὸνἑαυτοῦ [ζῆλον] εἰς τὴν φιλοδοξίαν Inscr.Prien.114.12
(i B.C.).4. ἐπιδιδόναι ἑαυτόν give oneself up, devote oneself, τινί to one, Ar.Th. 213, cf. Luc.Peregr.13; (Olbia, iii B.C.), cf. Hdn. 3.4.1; εἰς πᾶν τό σοι χρήσιμον ἐμαυτὸν ἐ. UPZ62.9 (ii B.C.); also (sc. ἑαυτὸν)ἐπιδιδόναι εἰς τρυφήν Ath.12.525e
; ;ἐ. ἑαυτὸν τῇ πνεούσῃ Luc.Herm.28
: abs., ἐπιδόντες ἐφερόμεθα ran before the wind, Act.Ap.27.15.5. give into another's hands, deliver,ἐπιστολήν τινι D.S.14.47
(dub.l.), Act.Ap.15.30;χρηματισμόν LXX 2 Ma.11.17
;γραμματεῖον Luc.Peregr.16
: abs., of petitions, freq. in Pap., BGU45, etc.; of reports or returns, POxy.255.16 (i A.D.), etc.:—[voice] Pass., OGI515.37 (Mylasa, iii A.D.), Just.Nov.53.3.1.II. [voice] Med., take as one's witness, θεοὺς ἐπιδώμεθα ` give each other our gods', Il.22.254:—in Il.10.463, Aristarch. read σὲ γὰρ πρώτην.. ἐπιδωσόμεθ', perh. in the same sense, though Apollon. and Scholl. explain it by δώροις τιμήσομεν: cf. περιδίδωμι.III. in Prose, freq. intr., increase, advance,ἐς ὕψος Hdt.2.13
;καθ' ἡμέραν ἐς τὸ ἀγριώτερον Th.6.60
;ἐς τὸ μισεῖσθαι Id.8.83
; ἐπὶ τὸ μεῖζον ib.24;ἐπὶ τὸ βέλτιον Hp.Aph.1.3
, Pl.Prt. 318a; εἰς ὄγκον πρὸς ἀρετήν increase in virtue Id.Lg. 913b;πρὸς εὐδαιμονίαν Isoc.3.32
: and abs., grow, Pl.Euthd. 271b; advance, improve, Th.6.72, 7.8; βελτίων ἔσται καὶ ἐ. Pl.Prt. 318c, cf. Cra. 41ce, Tht. 146b, 150d, Isoc.9.68, etc.; ἐ. πάμπολυ [ἡ μάχη] waxes great, Pl.Tht. 179d.2. = ἐνδίδωμι v, give in, give way,ἐ. ἐπίδοσιν τοῖσι ἕλκουσι Hp.Art.72
, cf. Gal.6.5, Sor.1.103.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιδίδωμι
См. также в других словарях:
TRIERARCHUS — in Rep. Atheniensi dicebatur, qui navem bellicam armamentaque navalia et eius generis alia, praebebat. Ulpianus, Τριήραρχός ἐςτιν ὁ ναῦν παρεχόμενος πολεμικην` καὶ οκεύη τῇ νηΐ καὶ ὅσα τοιαῦτα. Cui muneri obeundo ditissimi quique assignabantur,… … Hofmann J. Lexicon universale
NAUCRARI — Graece Ναυκράροι, vel ut alii, Nauclari, Ναυκλάροι, Athenis a Solone, vel etiam ante in stituti, ut Aristoteles testatur de Rep. Athen. eandem potestatem habuêre, quam postea Demarchi, quos Clisthenes instituit. harpocration in Lexico, School.… … Hofmann J. Lexicon universale
Θράκη — I Μυθολογικό πρόσωπο. Αναφέρεται ότι ήταν κόρη του Ωκεανού και της Παρθενόπης, αδελφή της Ευρώπης. Η Θ. ονομαζόταν Τιτανίς από τον Στέφανο τον Βυζάντιο, ο οποίος απέδιδε την καταγωγή της στον Ωκεανό. Σύμφωνα με τη μυθολογία, απέκτησε τον Βίθυ από … Dictionary of Greek
Κύθνος — I Πεδινός οικισμός (υψόμ. 150 μ., 676 κάτ.) της Κύθνου. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού, 7 χλμ. Β του λιμανιού του Μέριχα. Αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου του νομού Κυκλάδων. II Νησί (99 τ. χλμ., 1.608 κάτ.) του Αιγαίου πελάγους, στις… … Dictionary of Greek